Íslenskir stjórnmálamenn tóku þá
stefnu eftir að ljóst varð að við værum að losna undan einveldi konungs að
undirbúa yfirtöku flokksræðis. Lýðræðið náði aldrei hingað, nema þá í stuttan
tíma eftir búsáhaldabyltinguna, en Hæstiréttur afnám þá stuttu tilvist með
ógildingu kosningar þjóðarinnar til Stjórnlagaþings. Alþingi
er þessa dagana að tryggja niðurstöðu Hæstaréttar með ógildingu þjóðaratkvæðisgreiðslu
um nýja stjórnaskrá saminni af þjóðinni, sem átti að tryggja að þjóðin kæmist undan
ofríki flokksræðisins.
Íslendingar kusu um framtíðina
20. okt. síðastliðinn, það var tækifæri sem margar þjóðir öfunduðu okkur af. Fréttin
um kosningarnar fór víða og þar kom fram að á Íslandi væri samfélag þar sem
lýðræði virkaði í alvöru, en væri ekki kæft eða skrumskælt af þingmönnum og
hagsmunaöflum.
Fjölmargir erlendir fjölmiðlar
sendu fréttamenn til Íslands til þess að fjalla um byltinguna sem íslenska
þjóðin framkallaði árið 2009 með því að stilla sér upp fyrir framan
Alþingishúsið. Dáðst var að þjóðinni sem síðan kaus 25 einstaklinga í þjóðaratkvæðagreiðslu
til þess að setja stjórnvöldum nýjar reglur og gerði það í beinu sambandi við
þjóðina sem var virkur þátttakandi í þessu verki. Allt þetta vakti
heimsathygli.
Eftir byltinguna fannst flestum
útilokað að þingmenn myndu voga sér að halda áfram á sömu braut, því búið væri að
fletta svo rækilega ofan af spillingu, dugleysi og svikum að ekki yrði aftur
snúið. Sú von vaknaði meðal þjóðarinnar að stjórnmálamenn myndu eftir þetta taka
vilja þjóðarinnar alvarlega, ekki síst eftir að Rannsóknarskýrslan birti sín
járnbundnu rök um spillinguna og fáránleikann.
Í þjóðaratkvæðagreiðslunni kom glögglega fram að þjóðin vildi setja valdhöfum skýrari
leikreglur og leiðrétta þá misskiptingu sem hér er. Það birtist í niðurstöðunum,
67 % kjósenda samþykkti að Alþingi skyldi fara eftir tillögum stjórnlaganefndar
um nýja stjórnarskrá. 82% vildu að náttúruauðlindir væru í eigu þjóðarinnar,
77% vildu auka persónukjör til Alþingis, 71% vildu auka beint lýðræði.
Allt eru þetta ákvæði í tillögum
að nýrri stjórnarskrá. Í öllum lýðræðisríkjum lúta stjórnmálamenn án nokkurra
skilyrða niðurstöðum þjóðaratkvæðagreiðslna. Annað er grímulaus tilraun til
valdaráns.
Ræðustóll Alþingis hefur
undanfarna 20 mánuði verið hertekinn með innihaldslausu málþófi þar sem lýðræðið
hefur verið skrumskælt með því gera að engu niðurstöðu mikils meirihluta þeirra
kjósenda sem mæta á kjörstað.
Í spjallþætti í gær kom
fram hjá Sigmundi Davíð formanni Framsóknarflokksins að ef að flytja ætti stjórnarskrármálið
fram á næsta haust, þá lendi það inni á sama tíma og fjárlögin. Hann upplýsti okkur um vinnubrögð sín með því að segja „þá væri auðvelt að beita
málþófi til að eyðileggja málið.“ Hér talar sá stjórnmálamaður sem beitir sér hvað
harðast fyrir því að viðhalda flokksræðinu og er þegar farinn að leggja
línurnar um hvernig hægt verði að halda áfram á þeirri braut.
Mér er misboðið hvernig formenn
stjórnarflokkanna hyggjast ganga í lið með þeim sem hafa lítilsvirt þjóðina
undanfarna mánuði. Ég féllst á að vera á lista Samfylkingarinnar í vor vegna
drengilegrar baráttu Samfylkingarinnar í þessu máli, en sú ákvörðun mín virðist
hafa verið byggð á misskilning. Hér er stefnt á að viðhalda flokksræðinu og
koma í veg fyrir að íslenskur almenningur fái notið lýðræðis.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli