Gangi ykkur vel Sigmundur Davíð

Það er full ástæða til þess að óska nýjum ráðherrum til hamingju og senda þeim óskir um velfarnað í starfi. Það er svo sannarlega þörf á að takast á við þann gríðarlega vanda sem hið íslenska efnahagshrun kom okkur í og skiptir okkur miklu að vel takist í þeim efnum.

Það verður að segjast eins og það er, að í sumu eru talsvert meiri líkur á að þessi ríkisstjórn nái saman við samtök á vinnumarkaði, en sú síðasta. Henni voru í mörgu mislagðar hendur við að ná sambandi við atvinnulífið.

En það blasir við að gjaldmiðilsmál, stöðugleiki og samskipti við langstærsta markaðssvæði íslenskra fyrirtækja, það er EES svæðið, verður átakapunktur sé litið til ummæla nýs forsætisráðherra og ekki síður nýs utanríkisráðherra. Þar liggur stefna samtaka launamanna og fyrirtækja skýr fyrir og hún er svo sannarlega önnur en nýrra ráðherra.

Nýja stjórnin ætlar endurskoða stöðu rammaáætlun um virkjanir og náttúruvernd þannig að mat sérfræðinga en ekki pólitík ráði virkjanakostum. Það er í fullu samræmi við stefnu aðila vinnumarkaðs og reyndar lífsnauðsyn fyrir íslenskt samfélaga að auka fjárfestingar í atvinnulífinu og þá tekjur íslensks samfélags, svo ríkissjóður geti tekið til við að greiða upp þær skuldir sem Hrunið steypti okkur í.

Þetta var einn af hornsteinum Stöðugleikasáttmálans, sem síðasta ríkisstjórn tókst að klúðra með eftirminnilegum hætti.

Í ríkisstjórnarsáttmála er boðað víðtæks samráðs og sáttar við aðila vinnumarkaðarins, stöðugleika í efnahagsstjórn, afnám gjaldeyrishaftanna og við náum trausti helstu viðskiptaþjóða okkar á ný.

Ef ríkisstjórnin ætlar að ná árangri þarf hún að opna íslenskt efnahagslíf og tryggja samkeppnishæfni þess á alþjóðlegum vettvangi, verður að setja langtíma stefnu og hún er ekki raunhæf án nýs gjaldmiðils. Hvernig ætla menn að ná því utan EES og ESB?

Vitanlega vona ég að eins allir íslendingar að það takist að minnka skuldaklafa heimilanna, en vona jafnframt að það verði ekki gert með því að færa þær skuldir yfir á einhverja aðra, t.d. börn okkar.

Ef auðlindagjald, hátekjuskattur og skattur á stóriðju verður fellt niður, lækka tekjur ríkissjóðs. Ríkisstjórn Jóhönnu þurfti að skera töluvert niður í velferðarkerfinu, til þess að ná endum saman. Ég trúi því að ekki að Jóhanna hafi gert það að óþörfu. Ég skil þessar tillögur nýrrar ríkisstjórnar að hún ætli að annað hvort að skera ennþá meira niður í velferðarkerfinu eða hækka einhverja aðra skatta. Þá kemst maður ekki hjá því að spá í hvort það verði gert með hærri þjónustugjöldum, eða skerðingarmörk velferðarkerfisins, eins t.d. barna- og vaxtabótum verði færð niður eins og gert var á árunum 2003 - 2007.

Fyrir liggur að allir kjarasamningar renni út eftir nokkra mánuði. Fram eru komnar kröfur um umtalsverðar kjarabætur, lækkun verðbólgu og vaxta. Sambærilegt dagvöruverð og vinnutíma og er í nágrannalöndum okkar. En við erum að skila um 8 klst. lengri vinnuviku að jafnaði til þess að ná svipuðum kaupmætti.

Þetta eru gríðarlega miklar kröfur, en hvort launamenn verði þolinmóðir og taki nýjum kjarasamning reistum á krónunni og yfirlýsingum um að hún komi til með að standa um aldur og ævi með sínum reglubundnu gengisfellingum.

Svo er það spurning hvort það standi til að viðhalda þeirri umræðuhefð á Alþingi sem tekinn var upp á síðasta kjörtímabili af þeim einstaklingum sem nú eru orðnir ráðherrar.