mánudagur, 24. júní 2013

Rísum upp og undirritum óbreytt veiðgjald


Oft veltir maður því fyrir sér hvers vegna Ísland sker sig á svo mörgum sviðum frá hinum Norðurlandanna. Sé litið yfir söguna þá hefur það ætíð tekið íslenskan almenning mun lengri tíma að ná fram réttindamálum en það tekur í nágrannalöndum okkar, hér munar jafnvel áratugum.

Stjórnmál, atvinnulíf og stjórnsýsla virðist vera kerfi sem vinnur gegn verðleikum, þar virðast vera önnur sjónarmið sem ráða. Heilbrigð samkeppni, agi í stjórnsýslu virðist ekki þrífast, þar ráða skyndiákvarðanir byggðar hagsmunapólitík. Slök stjórnsýsla er áberandi og jafnvel þó einhver bendi á hluti sem mætti lagfæra, virðist vera nóg að einhver ráðherra eða þingmaður standi upp og hasti á lýðinn og hann leggst niður og þegir.

Er það smæð samfélagsins sem veldur þessum skipulagða andverðleika? Heilbrigð samkeppni, ögun og þjálfun sem menn sækja til að nýta verðleika sína virðsit ekki ná að þrífast hér með sama hætti og við sjáum í nágrannalöndum okkar. Þetta óheilbrigða Íslenska umhverfi veldur því að hér þrífast fyrirtæki jafnvel þrátt fyrir að þau séu ekki vel rekinn, stjórnmálum og hagsmunum er stjórnað af sérhæfðum valdafíklum.

Pólitískum venslamönnum er hyglað og smá saman hefur lýðurinn látið þetta yfir sig ganga. Sett eru fram rök í dag sem jafnvel ganga þvert á þau rök sem giltu í gær og ráðherrar og þingmenn komast endurtekið upp með þetta.

Þessa dagana birtist íslensk stjórnmálamenning okkur í sínu toppformi, þegar valdastéttin fullyrðir að valið standa milli lækkunar veiðigjalds eða niðurlagningu gjaldsins!!?? Þetta eru aldeilis dæmigerð vinnubrögð íslenskra þingmanna sem eru í stjórn. En það er búið að venja lýðinn á að orð stjórnmálamanna gildi, staðreyndir eru aukaatriði og Íslendingar leggjast flatir, að venju. Þannig hefur það verið og þannig verður það áfram.


Það sem ég er að benda á, eru orð hins nýja ráðherra Sigurðar Inga, hann er með ummælum sínum að samkvæmt þessum viðteknu vinnubrögðum að stilla gagnrýnendum frumvarpsins upp við vegg. Þeim sem hafa kynnt sér málið er ljóst að Alþingi þingið hefur klárlega heimild til þess að gera upplýsingaöflun veiðigjaldanefndar einfaldari og skýrari með ofureinföldum lagabreytingum, en það er leið sem stjórnvöld vilja ekki fara.

Ef breyta þarf niðurjöfnun gjaldsins á einstök fyrirtæki er einfalt að gera það. Það þarf ekki að lækka heildargjaldið, en þarna siglir ráðherrann hina Íslensku stjórnmálaleið. Ef hann væri hreinskiptinn ætti hann þá að rökstyðja lækkun gjaldsins, en hann velur frekar að snupra tugi þúsunda landsmanna fyrir að ganga gegn stjórnvaldinu. Og við sýnum undirlægjuhátt okkar með því að undirritun réttmætra mótmæla nánast stöðvast.

 Ríkiskassinn er tómur, hvað þýðir það er hann glatar 10 milljörðum af tekjum? Það getur ekki leitt til annars en frekari niðurskurðar í velferðkerfinu. Milljarðar eru færðir frá launmönnum til auðustu manna landsins, þessu eigum við að mótmæla með því að undirrita  óbreytt veiðigjald

Engin ummæli: