Steininn skal hola

Þeir eru margir sem vilja leggja línurnar fyrir ASÍ í komandi kjarasamningum. Þeir sem hafa sig mest í frammi eru undantekningalítið ekki félagsmenn í stéttarfélögum, en þeir ná undantekningalítið til fréttamanna, jafnvel þó við blasi þversagnir í allar áttir. Fréttir eru samdar, ekki skrifaðar.

Okkur er gert að lesa tillögur Svavars Gestss. sem nýja frétt, að launamenn eigi að beita sér fyrir félagslegu húsnæði. Þessa grein hefur hann greinilega samið frá orði til orðs upp úr ályktunum síðasta ársfundi ASÍ. Þar var ítarlega fjallað um nauðsyn þess að byggja aftur upp félagslega íbúðarkerfið sem var búið að byggja upp, en misvitrir stjórnmálamenn lögðu í rúst á eftirminnilegan hátt með rangri ákvarðanatöku.

Þetta ættu fréttamenn að vita, og reyndar fyrrverandi burðarmenn í íslenskri pólitík. Þeir ættu einnig að vita að félagsmenn muna síðast allra spyrja stjórnmálamenn, fréttamenn eða utanfélagsmenn um hvaða stefnu þeir taka í komandi kjarasamningum.

Í hinu virta fréttablaði DV lesum við aftur á móti að helstu forystumenn séu andsnúnir því að laun hækki og standi á móti láglaunamönnum. Sá sem það skrifar vill greinilega ekki horfast í augu við þá staðreynd að verkalýðshreyfinginn hafði náð prýðilegum árangri í að draga upp kaupmátt launa það sem af var þessari öld og var búið að ná betri kaupmætti en er á hinum Norðurlandanna, en allt það starf var lagt í rúst með vitlausustu efnahagsstjórn sem beitt hefur verið í víðri veröld og lagði Íslenskt efnahagskerfi í rúst. Þar var ekki við slaka kjarasamninga að sakast eins og tönglast er á, það var Hrun gjaldmiðilsins sem er orsakavaldur kaupmáttarhruns.

Verkalýðshreyfingin hafði ítrekað ásamt öðrum bent á hvert stefndi en stjórnmálamenn hlustuðu ekki á þær aðvaranir. Það er ásstæða þess að það vefstr fyrir mörgum launamönnum til hvers það sé að semja um launahækkanir á meðan stjórnmálamenn haga sér með jafnárbyrgum hætti og gert hefur verið. Og sviku allt sem hægt var að svíkja í Stöðuleikasáttmála um uppbyggingu atvinnulífs og stefnu á stöðugri gjaldmiðil. Um þetta er fjallað ítarlega í gögnum frá Ársfundi en fjölmiðlar sinna í engu.

Nú erum við í þeirri stöðu að varanleg fátækt blasir við mörgum og á ársfund ASÍ mæta 8 tunnuslagarar og krefjast þess að ASÍ samþykki að sparifé fátækra launamanna verði gert upptækt og nýtt til þess að greiða upp skuldir annarra. Þetta verður að aðalfréttaefni fjölmiðla og það er eins og ekkert annað hafi farið fram á ársfundinum. Fjölmiðlar segja að ársfundafulltrúar hafi setið huldir af lífvörðum, á meðan allir vissu sem fundin sátu, að þessir örfáu tunnuslagarar skiptu fundinn engu og hann hélt áfram eins og ekkert hefði í skorist. Það var aftur á móti hóteleigendur sem settu öryggisverði við út og innganga til þess að verja eigur sínar. Þessu var mótmælt af hálfu fundarmanna en án árangurs.

En niðurstaðan blasir í fyrsta lagi þá fer ASÍ ekki með samningsréttinn það eru stéttarfélögin og félagsmenn þeirra. ASÍ hefur ekkert með þá ákvarðanatöku að gera hvort teknir verði fjármunir út úr lífeyrissjóðunum, það eru landslög og það er háð samþykki sjóðsfélaga.

Það hefur komið fram að félagsmenn gera kröfur um að kaupmáttur verði bættur, og félagsmenn hafa einnig hafnað því að sparifé í lífeyrissjóðum verði gert upptækt. ASÍ er vettvangur sem félagsmenn stéttarfélaganna stjórna ekki öfugt. En eitt vitum við öll, það er nákvæmlega sama hvaða niðurstöðu stéttarfélögin ná í komandi kjarasamningum, fréttamenn munu halda áfram sínu skipulagða niðurrifi á íslensku samfélagi og níða niður allt sem úr kjarasamningum kemur og ef það er eitthvað jákvætt þá er það ekki birt, en jafnframt er því haldið fram að verkalýðshreyfingin geri ekkert.

Steininn skal hola. Markviss neikvæð umræða um samtök launamanna grefur undan stöðu þeirra og þar ganga fréttamenn dyggilega erinda launagreiðenda sinna, fjármagnseigenda og kaupenda auglýsinga, sem vilja vitanlega geta haldið áfram þeirri stórfelldu eignaupptöku sem fram fer og veikja stöðu launamanna. En það sem er sárast er að fréttastofa RÚV bregst endurtekið fullkomlega íslenskum launamönnum.