Hið gjörspillta samfélag

Maður kemst ekki hjá að velta því fyrir hvort stjórnendur í íslensku efnahags- og viðskiptalífi séu eitthvað öðruvísi eða lakar menntaðir en gengur og gerist í nágrannalöndum okkar. Sama á við íslenska stjórnmálamenn. Það er svo margt hér á landi sem er allt öðru vísi.

Allt fjármálakerfi Ísland hrundi til grunna, það gerðist ekki annarstaðar. Engin treystir íslenskum stjórnmálamönnum og íslenska ríkinu. Nágrannaríki okkar neita að eiga samskipti við okkur nema í gegnum AGS.

Flest íslensk fyrirtæki eru kominn í þrot, skuldsett út í hafsauga og í gjörgæslu. Þó svo þau gangi prýðilega og séu með gott og vel menntað starfsfólk. Íslenskur sjávarútvegur, sem þarf að fara stutt á auðug mið, er að hruni kominn vegna skulda. Hvað er í gangi?

Siðferði þessara manna einkenndist af siðferði þjófa. Þetta fólk er langflest menntað í íslenskum háskólum. Hverslags kennsla fer þar fram í siðferði? Ég hef nýverið setið fyrirlestra tveggja núv. og fyrrv. háskólarektora. Þeim var tíðrætt um þetta og sögðu að gerendur í íslensku viðskiptalífi og stjórnmálmenn við mótun efnhagstefnu væru allir fyrrv. nemendur þeirra og þetta lægi á þungt á þeim. Traust er eins og meydómur, það tapast aðeins einu sinni. Það vill engin lána okkur nema gegn mjög háum vöxtum og sérstöku áhættuálagi.

Siðferði íslenskra stjórnmálamanna endurspeglast svo vel í því að þeir héldu að okkur áliti erlends fyrirtækis um að hér á landi væri ekki til spilling. Þetta gerðu þeir þrátt fyrir að fyrirtækið og fjöldi annarra bentu á að þetta álit væri ekki marktækt og gæfi alranga mynd af Íslandi, sakir þess að hér væru ekki þau lög og reglur sem mælt væri eftir. Fyrrv. ráðherrar héldu því blákalt fram að þeir sem ekki skyldu velgegni íslensks efnahagslífs ættu að fara í endurmenntun.

Fyrrv. forsætisráðherra og Seðlabankastjóri sem leiddi bankann í gjaldþrot ásamt helstu samstarfsmönnum þvertaka fyrir að nokkuð hafi farið úrskeiðis undir þeirra stjórn og þeir séu beittir pólitískum ofsóknum og hraktir úr starfi??!! Nú er komið fram að við höfum búið í spilltasta samfélagi í vestrænum heimi, jafnvel þó víðar væri leitað.

Ofurskuldsett fyrirtækin hækka vörur og álagningu upp úr öllu valdi til þess að ná inn fyrir skuldum og vöxtum. Siðferði þessara stjórnenda menntuðum í íslenskum háskólum byggist á því að það sé hlutverk eigandans að hrifsa til sín allt fjármagn sem finnanlegt er innan veggja fyrirtækjanna og nýta allar mögulegar leiðir til skuldsetningar. Láta viðskiptavinina borga brúsann. Allt verðlag hér á landi er langt fyrir ofan það sem við þekkjum annarsstaðar, þessir menn hafa búið okkur okursamfélag og finnst eðlilegt að þeir sitja einir að arðinum.

Þrátt fyrir þessa stöðu er okkur gert að hlusta á upphrópanir (ekki yfirvegaðar ræður) fyrrverandi stjórnarþingmanna og ráðherra um að ekkert sé að hér, nema sú ríkisstjórn sem nú er við völd og svo allir útlendingarnir sem séu okkur svo andsnúnir. Þetta fólk setti landið á hausinn fóru fyrir þeirri efnahags- og peningastjórnum sem leiddi okkur í þessa stöðu.

Við búum við lítið hagkerfi, örmynt sem einstaklingar sem hafa aðgang að fjármagni spila á. Það blasir við að öll stærri fyrirtæki verða að flytja höfuðstöðvar sínar erlendis og taka upp Evru. Einhliða upptaka erlenda gjaldmiðils er ekki raunhæfur kostur og því eru aðildarviðræður við ESB eina leiðin til aukins trúverðugleika og trausts og þá verða íslenskir stjórnmálamenn að fara að haga sér eins og kollegar þeirra í nágrannalöndum okkar.

Við gætum haft það fínt og spjarað okkur prýðilega. Við eigum gott atvinnulíf, ef við bara losnum við þá stjórnahætti og þau viðhorf sem innleitt var hér undanfarna tvo áratugi. Og þá gætum við komið á Stjórnlagaþingi og endurskoðað stjórnarskránna, en þingmenn hafa komið í veg fyrir þá endurskoðun árum saman til þess eins að missa ekki þau völd sem þeir hafa hrifsað til sín á íslensku samfélagi.