Í Bítið

Var fyrir austan fjall á föstudagsmorgun að hlaupa í störf eins starfsmanna RSÍ sem sér um orlofssvæði okkar við Apavatn, vegna veikinda hans. Þá hringdi í mig Heimir í Bítinu á Bylgjunni og spurði hvort ég ætlaði ekki að koma í þátt hans á mánudagsmorgun. Hann hefði verið með Ragnar Ingólfsson stjórnarmann hjá VR í þættinum um morguninn, sem hefði sagt ýmislegt ekki par fínt um mig og mín störf fyrir launamenn. „Ég hlustaði ekki á þáttinn, en er það ekki bara fínt“, svaraði ég „Þú ert búinn að senda ummæli hans út, en það skapar þér ekki stöðu til þess að krefjast þess að ég verði þátttakandi í þessu leikriti.“

„Boltinn er hjá þér“ sagði Heimir. „Nei“ svaraði ég „hann er hjá þér. Þú stillir fólki ekki upp með þessum hætti“ Ég hlustaði á þáttinn þegar ég kom heim. Heimir og Ragnar í hörkustuði. Heimir hélt þar því fram sem ég hlustaði á síðar að ég hefði haldið því fram í pistli hér að hann mætti ekki ræða við Ragnar. Það er fortakslaus og ómerkileg lygi. Ég hef sérstaklega tekið fram að gagnrýnendur framsettra sjónarmiða eigi að fá rými, en það sé áberandi að sumir spjallþáttastjórnendur tala aldrei við þá sem verða fyrir því óláni að vera í meirihlutanum (sé vitnað til ummæla þeirra félaga) og hvers vegna meirihlutinn komst að viðkomandi niðurstöðu og á hvaða forsendum.

Ragnar jós athugasemdalaust órökstuddum svívirðingum yfir alla þá sem ekki eru honum sammála, þ.á.m. mig. Gerði mér upp skoðanir. Þessi þáttur er dæmigerður fyrir það sem gagnrýnt er í vaxandi mæli, hina löskuðu umræðu á Íslandi, sem renni út í sandinn því hlutirnir eru persónugerðir.

Ragnar hélt því fram að ég væri pólitískur taglhnýtingur og vinni að því að heilaþvo fólk og ætli m.a. að troða því í ESB. Ragnari kemur ekkert við hvaða pólitískar skoðanir ég hef. Ég var einu sinni í Sjálfstæðisflokknum, sagði mig úr honum þegar hann hallaðist yfir í frjálshyggjuna og hef ekki verið virkur í flokkspólitík síðan.

Ég játa mig sekan um að hafa haldið því fram að við verðum að losa okkur við óvandaða stjórnarhætti, sem hafa valdið miklum sveiflum á krónunni, kalli yfir okkur verðbólgu, háa vexti, sem kalli á greiðsludreifingu eins og verðtryggingu og kaupmáttarskerðingu. Hátt verðlag og fákeppni. Sprotafyrirtæki þrífist ekki í þessu óstöðuga umhverfi. Stjórnvöld leiðrétti endurtekið efnahagsleg mistök með því að fella krónuna, og leiðrétti blóðsúthellingalaust ef verkalýðsfélög geri of góða kjarasamninga, svo vitnað sé í algeng orð forystumanna Sjálfstæðismanna.

Mikil meirihluti ASÍ hefur samþykkt að skoða þá möguleika sem við höfum til þess að losna út úr þessu. Þar á meðal hvort aðild að ESB gæti orðið til þess. Ragnar virðist vera á móti því að þetta verði skoðað. Meirihlutinn þarf ekki að sitja undir svívirðingum Ragnars.

Ég kem frá 6.000 manna sambandi á meðan Ragnar er stjórnarmaður í 30.000 manna sambandi. Hvernig í veröldinni á ég að geta valtað yfir Ragnar? Það eru 19 rafiðnaðarmenn á 290 manna ársfundi, en þeir eru 80 frá VR og 100 frá SGS. Við eigum einn miðstjórnarmann af 18 í ASÍ, þar eru 5 frá VR (báðir forsetar eru frá VR) og 7 frá SGS.

Við í RSÍ mótum okkur sameiginlega stefnu og erum virkir þátttakendur í starfi innan ASÍ og reyndar víðar. Rafiðnaðarmenn eru ekki alltaf sammála og oft hef ég orðið að láta í minni pokann. En það er mitt hlutskipti að kynna og vinna að því að því sem afgreitt er af meirihluta. Jafnvel þó um sé að ræða mál sem ég hafi verið andsnúinn. Það er nefnilega þannig sem félagstarf fúnkerar innan RSÍ og reyndar ASÍ líka.

Nokkrir einstaklingar halda því blákalt fram í spjallþáttum að 110 þús. manns séu viljalaus verkfæri í höndum fárra valdhafa í ASÍ. Með því er verið að lítilsvirða þá fjölmörgu sem koma að mótun stefnu ASÍ. Fullyrt er að ég sé ekki í sambandi við mína félagsmenn og sé í fílabeinsturni. Síðustu kjarasamningar voru gerðir í ársbyrjun 2008 og voru ítarlega kynntir á fjölmörgum fundum og samþykktir með afgerandi hætti í póstkosningu. Við endurskoðun kjarasamninga hélt RSÍ allmarga félagsfundi, rúmlega 500 manns sóttu þá fundi. Auk þess héldu stjórnir og trúnaðarráð 10 aðildarfélaga RSÍ fundi um málið auk 45 manna sambandsstjórnar, 18 manna miðstjórnar og 130 manna trúnaðarráðstefnu. Þar var samþykkt að við myndum ekki standa að uppsögn samninga.

Ef einhver vill segja á upp kjarasamningum hlýtur sá hinn sami hafa borið það upp í sínu félagi. Hann á ekkert með að leyfa sér að skamma önnur stéttarfélög fyrir að fara eftir samþykktum eigin félagsmanna. Það hefur komið fram í fréttum kvölds og morgna í heilan mánuð að málið snúist um hvort SA ætli að segja upp samningum, en Heimir og Ragnar ræða eins og yfir standi viðræður um kaup og kjör og verðtryggingu!? Samningar eru ekki opnir.

Við rafiðnaðarmenn erum langþreyttir á því að vera gert að sitja undir ásökunum um að við förum ekki eftir því sem einhverjir einstaklingar í öðrum stéttarfélögum vilja, eða tökum umræðulaust upp á arma okkar óskalista frá baráttuhópum út í bæ. Með þessu er verið að lítilsvirða félagslegt starf og krefjast þess að gengið sé gegn samþykktum sem teknar eru af meirihluta félagsmanna.

Á ársfund ASÍ fara fram miklar umræður bæði í sal og eins inn í vinnuhópum. Ragnar kom aldrei í ræðustól salsins og lýsti sínum skoðunum. Ég fór tvisvar í ræðustól, fyrri daginn til þess að lýsa niðurstöðu umhverfisnefndar og seinni daginn til þess að mótmæla vinnubrögðum og dylgjum í okkar garð. Ég var ekki í sama vinnuhóp og Ragnar, en mér skilst að þar hafi hann orðið uppvís að fádæma þekkingar- og skilningsleysi á starfsemi stéttarfélaga og lífeyrissjóða.

Stefna RSÍ er mótuð í félagslegu starfi innan RSÍ og komið á framfæri þar sem við á; í opinberum nefndum eða innan ASÍ. Sú stefnumótum fer ekki fram í Bítinu hjá Heimi. Þrátt fyrir það gengur okkur bara prýðilega í RSÍ og rekum gríðarlega sterkt samband. Höfum ráðstafað vel á annað hundrað milljóna til þess að styðja við bakið á atvinnulausa fólkinu okkar það sem af er þessu ári. Rekum lífeyrissjóð þar sem allir stjórnarmenn úr rafiðnaðargeiranum og eru sjóðsfélagar og kosnir. Sjóð sem hefur hækkað réttindi um 47% á síðustu árum og er með mun verðmætari réttindi en aðrir sjóðir eins og t.d. hærri makalífeyri. Þurftum að lækka réttindi í fyrsta skipti á síðasta ársfundi um 6%.