Erum kominn á leiðarenda

Hvers vegna er Ísland í mun verri stöðu en aðrar þjóðir? Hvers vegna fer þolinmæði annarra þjóða gagnvart okkur þverrandi? Hvers vegna hafa ráðandi stjórnmálamenn undanfarinna áratuga alltaf haft allt á hornum sér gagnvart erlendu samstarfi? Nema það snúist einvörðungu um atriði sem eru Íslandi til hagsbóta, án skuldbindinga gagnvart öðrum.

Smuguhugsunarháttur íslenskra stjórnmálamanna og einangrunarstefna markast af því að við séum allt öðruvísi og aðrar þjóðir eigi að taka tillit til þess. Nú blasir við að við komumst ekki lengra þessa braut. Þess er krafist að við stöndum við alþjóðlegar skuldbindingar og á það bent að við höfum með hátterni okkar valdið öðrum um 6 milljarða tapi. Við höfum eitt um efni fram og í óarðbæra hluti.

Það er við íslenskt ríkisvald og eftirlitsstofnanir að sakast hvernig fór. Þau tóku mikla hægri beygju og fóru í ferðalag til aukinnar frjálshyggju með íslenskt efnahagslíf. Íslenskir kjósendur samþykktu það með því að endurkjósa þau stjórnvöld nokkrum sinnum. Nú blasa afleiðingarnar við. Vinaþjóðir hafa á undanförnum árum ítrekað bent fyrrverandi íslenskum ráðherrum og Seðlabankastjórn hvert stefni. Viðbrögð ráðamanna okkar eru þekkt og á því byggjast viðhorf ráðamanna vinaþjóða gagnvart okkur. Það byggist ekki af einhverri illgirni eða vilja til ofbeldis gagnvart litlu ríki. Íslendingar komu sér í þessa stöðu og kjósa sig ekki frá þessum óförum, les maður í erlendum blöðum.

Spilling hefur vaxið gríðarlega í skjóli þeirrar stjórnarstefnu sem hér hefur verið viðhöfð. Markaðsvæðingin breytti starfi stjórnmálaflokka og einstakra þingmanna. Þetta kom t.d. afskaplega glögglega fram á svörum þingmanns Sjálfstæðismanna, útgerðarmanns að vestan, og svo ekki síður í svörum formanns flokksins þegar hann var inntur eftir áliti á hátterni þingmannsins. Formaður eins stærsta stjórnmálaflokks Íslands, sem hefur verið við völd á Íslandi meir og minna undanfarna áratugi, lýsir því yfir að honum finnist í lagi að menn brjóti landslög, svo framarlega að þeir dæmi sig sjálfir og ákvarði hver refsing eigi að vera. Formaðurinn lýsir því yfir við land og þjóð að dómsstigið sé í raun óþarft, allavega hvað varðar útvalda vildarvini hans.

Nú liggur fyrir að innan skamms verður birt skýrsla rannsóknarnefndar. Sé litið til ummæla skýrsluhöfunda má ætla að þar muni koma fram mjög alvarleg afglöp nokkurra núverandi og fyrrverandi stjórnmálamanna. Skýrslan verður áfellisdómur á vinnubrögð og athafnir ráðandi manna hér á landi. Staðfesting á því sem vinaþjóðir okkar hafa bent á. Það sé við íslendinga sjálfa að sakast hvernig komið sé fyrir land og þjóð.

Af orðum og athöfnum formanns Sjálfstæðisflokksins, þingmanna flokksins og fyrrverandi ráðherra virðist það vera ætlun þeirra að með öllum tiltækum ráðum að virða niðurstöður nefndarinnar að vettugi, dæma sig sjálfir og ákvarða sjálfir hvort nokkrar refsingar verði. Þetta staðfestist ekki síður í skrifum sem birtast á síðum Morgunblaðsins, m.a. hjá núverandi ritstjóra blaðsins, fyrrverandi Seðlabankastjóra sem keyrði bankann kyrfilega í þrot og efnahags- og peningastefnu Íslands um leið.

Allir sérfræðingar atvinnulífsins benda á að við séum nú í brotpunkti og það sé okkar að ákvarða hvort við ætlum að sökkva enn dýpra og búa okkur enn lengri efnahagslega ánauð, eða hvort ætlum við taka markvist á og hefja göngu upp á við. Við verðum að hefja siðbót og erum einfaldlega neydd til þess að skipta um stjórnendur og þvinga íslenska stjórnmálamenn til þess að taka upp breytt vinnubrögð og viðhorf. Íslenska ríkið stendur á brauðfótum. Við verðum að fara að hugsa saman, heildstætt. Við þurfum ekki sérfræðinga til þess að úthugsa fleiri bellibrögð og undanskot frá skyldum alþjóðasamfélagsins.

Nú þarf að rækta jöfnuð og hugsa skýrt. Víkja öllu moldvirðinu frá sem stjórnmálmenn þyrla upp til þess að villa okkur sýn. Standa vörð um samfélagsleg gildi og rækta þau. Hvert viljum við stefna, hver eru markmið okkar.

Hvað þarf til þess að leysa þessi verkefni. Skoða hversu vel er verið að gera það sem við þurfum/verðum að gera. Hvernig við komum í veg fyrir að þessar ófarir endurtaki sig.