Samningsstaðan

Stjórnarandstaðan hefur valdið íslensku þjóðinni gríðarlegum skaða. Ekki bara með þeirri efnahagstjórn sem beitt var þegar þeir voru í ríkisstjórn, heldur ekki síður með þeim málflutning sem þeir hafa ástundað síðasta ár.

Í skjóli þeirra komst siðblinda í viðskiptalífinu til valda. Þá voru útrásarvíkingarnir strákarnir okkar og allt sem þeir sögðu var kokgleypt. Þáverandi ráðherrar klappstýrur útrásarinnar fóru um heiminn og boðuðu fagnaðarerindi hins íslenska efnahagsundurs. Hið fullkomna frelsi, sem var beitt til þess að fáir hrifsuðu til sín allt sem hönd á festi og skattar á hinum lægst launuðu voru hækkaðir, svo hægt væri að standa undir kostnaði af skattlækkunum þeirra sem mest höfðu.

Ef takast á að draga Breta og Hollendinga að samningaborðinu á ný, verður að vera tryggt að slíkir samningar haldi og þingmenn skelli sér ekki í annan sirkus eins og í sumar og setji inn í samninginn einhliða forsendur teknar úr óskalistum. Ríkisstjórn Geirs Haarde gekk frá samkomulagi og núverandi ríkistjórn gekk frá öðru og betra samkomulagi og það samkomulag var svo endurbætt. Allt staðfest af meirihluta Alþingis á hverjum tíma.

Þetta blasir við öllum sem þekkja eitthvað til samningagerðar. T.d. er klárt að samningamenn Breta og Hollendinga hefðu tekið með allt öðrum hætti á málinu ef íslendingar hefðu hafnað allri ábyrgð á innistæðum og þá hefðu þeir líklega dregið upp á borðið alla upphæðina, ekki bara 20 þús. evrumarkið.

Til allra þessara samþykkta og skjala og fleiri atriða, hafa Bretar og Hollendingar og reyndar norðurlandaþjóðirnar vísað til í umræðum um þessi mál. Er nema von að álit íslendinga út á við hafi hrunið?

Í yfirlýsingu Geirs Haarde forsætisráðherra 8. október 2008 í kjölfar þess að Bretar tryggðu innistæður kom m.a. fram : "Ríkisstjórnin ítrekar að ríkissjóður mun styðja Tryggingarsjóð innstæðueigenda og fjárfesta við öflun nægjanlegs fjár." Í samkomulagi milli Íslands og Hollands um Icesave 11. október 2008 stendur m.a. : "Samkomulagið kveður á um að íslenska ríkið muni bæta hverjum og einum hollenskum innstæðueiganda innstæður að hámarksfjárhæð 20.887 evrur. Hollenska ríkisstjórnin mun veita Íslandi lán til að standa undir þessum greiðslum og hollenski seðlabankinn mun annast afgreiðslu krafna innstæðueigenda."

Ríkisstjórn Geirs Haarde sendi frá sér fréttatilkynningu þar sem kom m.a. fram að lánið muni bera 6,7 prósenta vexti, reiknað frá útgáfudegi lánsins, og verða endurgreitt á 10 árum. Falli skuldin í gjalddaga munu vextirnir aukast um 0,3 prósentustig í 7 prósent. Ekkert þarf að greiða af láninu fyrstu 3 árin og þar er vísað til Memory of Understanding, undirritað af Baldri Guðlaugssyni einum helsta efnahagsráðgjafa ríkisstjórnar Geirs.

Í þingsályktun um samninga um ábyrgð ríkissjóðs sem Bjarni Ben form. Sjálfstæðisflokksins kynnti og sjálfstæðismenn ásamt öðrum samþykktu á Alþingi 5. desember 2008 stendur m.a. "Aðilar komu sér saman um að tilskipunin um innstæðutryggingar hafi verið felld inn í löggjöfina um Evrópska efnahagssvæðið í samræmi við samninginn um Evrópska efnahagssvæðið og gildi því á Íslandi með sama hætti og hún gildir í aðildarríkjum Evrópusambandsins.“

Sjálfstæðismenn stóðu einnig fyrir þingsályktun gagnvart Alþjóðagjaldeyrissjóðnum sem var samþykkt á Alþingi 5. desember. Viljayfirlýsing um áform íslenskra stjórnvalda: "Ísland hefur heitið því að virða skuldbindingar á grundvelli innstæðutryggingakerfisins gagnvart öllum tryggðum innlánshöfum."

Að auki má nefna samþykktir Alþingis um Icesave 28. ágúst og 31. desember. Í báðum er samþykkt að greiða lágmarksinnstæðu. Fyrri lögin voru staðfest af forseta Íslands en þau síðari, breytingalögin, verða borin undir þjóðaratkvæði 6. mars.

Hefur stjórnarandstaðan velt fyrir sér hver samningsstaða íslendinga er í raun? Niðurstaðan er sú að stjórnmálamenn eru búnir að koma Íslandi í ömurlega stöðu. Sjálfstæðismenn þegar þeir voru í ríkisstjórn heimiluðu Landsbankamönnum að setja upp Icesave. Þeir sinntu ekki aðvörunum um hvert stefndi og gripu ekki til neinna aðgerða. Þeir undirrita viljayfirlýsingu þar sem fram kemur viðurkenning á ábyrgð Íslands. Þeir ganga frá samningsdrögum.

Næsta ríkisstjórn Samfylkingar og VG geri annan betri en sá fyrri og hann er samþykktur. Þeir gera endurbætur á samningnum og sá samningur er samþykktur.

Forseti ákveður að setja þann samning í þjóðaratkvæðagreiðslu og sé litið stöðunnar þá eigum við úr tveim tvo mjög slæmum kostum að velja samþykkja samninginn, eða fella hann og vonast til þess að nýr samningur verði gerður, en samningstaða okkar er mjög slök, afspyrnu slök.

Afleiðingar alls þessa er að allann tímann hefur atvinnulífið verið að verzlast upp og lánakjör þjóðarinnar hafa snarversnað og álit hennar komið í svaðið.

Engin vill standa skil á Icesave, en við almenningur verður að horfast í augu við þá staðreynd að stjórnmálamenn hafa verið staðnir af gríðarlegum afglöpun og afleikjum Þar standa langfremstir í flokki Sjálfstæðismenn , þeir hafa komið okkur í þá ömurlegu stöðu að hafa einungis um þessa tvo vondu kosti að velja.

Og eins og Bjarni Ben og Sigmundur Davíð viðurkenndu loks í sjónvarpinu nýverið; sá kostur er ekki í stöðunni að við getum sagt okkur frá málinu. Og svo er fólk sem segist ætla að styðja þessa menn.

Nú á að setja inn nokkra stráka fyrir heiftúðug ólæti á þingpöllum. Af hverju er ekki einn einasti stjórnmálamaður eða embættismaður komin á bak við lás og slá?