Síðasta hrun er afstaðið, spilapeningarnir eru á borðinu og fjárhættuspilararnir eru enn í spilavítinu, en þeir viku aðeins úr salnum um tíma. Þeir ætla engu að breyta og vilja fá áfram sína bónusa og premíur. Sömu menn eru enn að störfum í greiningardeildunum, þó svo þessir menn hafi orðið uppvísir að því, að allt sem þeir greindu og allar spár þeirra, reyndust vera rangar.
Það eru 100 menn sem eru í leiðandi stöðum helstu greiningarhúsanna og starfa þar án nokkurra laga og reglna. Enn er greint á sömu forsendum og gefnar út spár. Allt er til reiðu til þess að hefja fjárhættuspilið aftur og stefna í næsta hrun. Miðað við óbreytta stöðu er það óhjákvæmilegt.
Þannig hófst erindi Heiner Flassbeck framkv.stj. deildar alþjóðavæðingar og þróunar stefnumörkunar Sameinuðu þjóðanna á alþjóðaþingi byggingarmanna í Lille í Frakklandi. Hér á eftir eru nokkur þeirra fjölmörgu atriða sem hann kom að. Hann nálgaðist heimskrísuna á annan hátt en ég hef heyrt áður og var sannarlega mjög áhugaverður fyrirlesari.
Stjórnmálamenn halda því fram að ástæða hrunsins hafi verið áhættusækni í fjárfestingum. Allir sem voru í spilavítinu spiluðu eins höguðu sér heimskulega. Allir voru þátttakendur í fjárhættuspilinu. Það er háttalag þessara spilara sem er vandamálið. Það er keppni í öllu og markaðurinn ræður og hann leiðréttir sig. Hefur hann gert það? Nei.
Við erum að drukkna í olíu, en samt fer olíuverð hækkandi. Þar sem þessi hækkun hefur gengið í mörg ár er verð á olíu orðið langt fyrir ofan eðlileg mörk. Það eru spádómar greiningardeildanna sem stjórna hegðun allra og raun ákvarða verð á olíu. Allir í spilavítinu bíða eftir ábendingum greiningardeildanna og hlaupa svo til eftir þeirra spádómum og fjárfesta. Allir veðja á sömu forsendum og verðið getur í raun ekki annað en hækkað.
Á markaðurinn að ráða nauðsynlegum aðgerðum í umhverfismálum? Það eru ekki ríkisstjórnir eða fólk í spilavítinu (greiningardeildunum) sem ver hagsmuni umhverfis og almennings. Fjárfestar eiga gríðarlega mikið af olíu og hafa fjárfest ofboðslega í olíuhreinsunarstöðvum.
Hvernig bregst markaðurinn við ef menn eiga mikið undir því að þróun og notkun rafmagnsbíla verði hröð? Allar líkur benda til þess að þeir felli olíuverð það mikið að öll þróun rafmagnsbíla stöðvast eða verður mjög hæg. Markaðurinn ræður og fjárfestar geta í einu vettvangi ómerkt allar ákvarðanir Umhverfisþingsins í Kaupmannahöfn.
Pólitískar ákvarðanir skipta í raun engu hvað varðar alþjóðamarkaðinn og þróun samfélaga heimsins. Næsta hrun blasir við ef ekkert verður að gert. Við verðum að leita að rótum vandans og lagfæra hann. Það er endalaus keppni á öllum sviðum. Almannahagsmunir hafa vikið fyrir hagsmunum fjármagnseigenda. Þjóðir eru farnar að keppa í lækkun skatta vegna fyrirtækjanna. Það getur ekki leitt til annars en lakari skólum og veikari heilbrigðisþjónustu og skuldsettari þjóða. Það setur þrýsting á stéttarfélögin, þau dragi úr sínum kröfum og laun hækki ekki. Kaupmáttur minnkar. Arður fyrirtækjanna ræður öllu.
Þessi keppni getur ekki leit til annars en að þau samfélög sem byggðum upp á síðustu öld munu hrynja. Þeim er fórnað á altari samkeppninnar. Það vantar lög sem tryggja hagsmuni almennings gagnvart fjármagnseigendum. Það verður að setja alþjóðlega stjórn á kerfið sem tekur mið af heildahagsmunum. Það þarf að skilgreina upp á nýtt hver markmiðin eigi að vera
Sú þjóð sem er í vanda skapaði ekki vandamálið, það var hið frjálsa alþjóðlega og óheilbrigða fjármálaumhverfi. Ef ekki er tekið á kerfinu getur það ekki annað en leitt okkur í annað Hrun með sömu alvarlegu afleiðingunum og almenningur sem situr í súpunni með enn lakari lífskjör.
Það eru engin lög sem taka á þeim vanda sem við er að eiga. Ef ekki verða settar skýrari reglur til þess að taka á grunnvandanum, þá mun sama heimska og leiddi Ísland í gjaldþrot endurtaka sig. Það eru sömu forsendur sem eru að leiða Grikkland í þrot.
Þegar þjóð er kominn í þrot og rúinn trausti er henni gert að leita til AGS, sem í raun skapar sömu aðstæður aftur án þess að taka á vandanum. Þjóðfélög eru sett inn í sama farið. Það er einungis einn alþjóðlegur aðili sem getur tekið á vandanum og þvingað fram þær leiðréttingar sem verður að setja. Það er alþjóðaverkalýðshreyfingin. Hún verður að beita sér í því stoppa fjárhættuspilið í spilavítinu og þvinga stjórnvöld til þess að taka upp annarskonar samskipti og koma böndum á spilavítin.
Kerfið eins og það er nú tekur ekki mið af hagsmunum almennings. Hann er réttindalaus. Það eru fyrirtækin sem stjórna ríkisstjórnunum með sína hagsmuni í fyrirrúmi. Samspil þessara aðila velur þau kjör sem launamönnum er boðið upp á. Þau viðhorf sem höfð voru að leiðarljósi við uppbyggingu samfélaga eru að glatast og viðhorf fjármálanna hafa tekið yfir. Barnaþrælkun eykst, mansal viðgengst sem aldrei áður, kynlífsþrælkun vex, réttindalausum farandverkamönnum fjölgar og hungrið í heiminum vex.
Þeim fjölgar sem ekki hafa aðgang að vatni. Mannfyrirlitning fjölþjóðafyrirtækjanna nálgast okkur sífellt meir, meir að segja í löndum í miðri Evrópu eins og t.d. Bretlandi eru fyrirtæki sem byggja upp svarta lista og selja til atvinnurekanda. Á þessa lista eru menn skráðir sem vilja vera í verkalýðsfélögum, hafa gefið sig út fyrir að krefjast hærri laun eða gert athugasemdir við öryggisbúnað.
Opnir óheftir markaðir leiddu Ísland, eina ríkustu þjóð Evrópu, í gjaldþrot og fleiri eru á leiðinni. Gjaldþrot auðhyggjunnar og nýfrjálshyggjunnar blasir við hvert sem litið er. Fjárfestar eru prímusmótorar þessa ferlis blindaðir af veðmálakeppni sem fer fram eftir flautu greiningardeildanna. Skipuleggja verður baráttu almennings gegn þeim.
Ég fór og ræddi við Heiner Flassbeck eftir erindið og spurði hvort hann væri ekki til í að koma og heimsækja okkur eftir áramótin, hann tók vel í það.
8 ummæli:
Þakka þér fyrir mjög góðna pistil. Þetta er nefnilega kjarni vandans og hér er um raunverulega stéttabaráttu að ræða. Þetta er ekkert grín og almenningur og þeir sem eiga að vera málsvarar hans verða að vakna til vitundar um það og bregðast við.
Kv.
Sigríður Guðmundsdóttir
Það er gott að sjá hvernig þú tekur eftir aðalatriðunum og grunn vandamálunum Guðmundur.
Ég skil hins vegar ekki hvers vegna þú tekur svo oft afstöðu með græðgisöflunum og gegn almenningi.
Þig til dæmis dauðlangar til að fá að vera í þeim hópi sem greiðir einkaþotuferðir, kampavín og kókaín sukk og svallveislur og þjófnað úr sjóðum Landsbankans (svokallað Icesave).
Þú vilt að skatttekjur 79 þúsund íslendinga fari í að borga bara vexti af þessu, það er nærri helmingur alls tekjuskatts.
Eins og þú tekur stundum skynsamlega á árinni þá bara skil ég þig stundum ekki alveg.
Þá sérstaklega þegar þú talar í kross.
Það veldur mér sérstökum áhyggjum þar sem þú ert eini verkalýð forkólfurin sem eitthvað hveður að.
Farðu nú að taka afstöðu, með eða á móti þeim sem borga kaupið þitt.
kv. Baldvin
Það er svo einkennilegt hve sumum er tamt að gera öðrum upp skoðanir og langanir og bera svo hinar uppgerðu skoðanir á mann.
Hvar í veröldinni hefur það komið fram að mig langi til að vera í hópi með græðgisöflunum
Þó ég segi sjálfur frá ætla ég að fullyrða að það séu fáir sem hafi gengið jafnlangt og talað jafnberlega gegn því hyski.
Það kemur fram í öllum pistlum hér og kom fram í greinum sem ég skirfaði í blöð og tímarit áður en ég byrjaði hér.
Það er eitthvað sem þú ert að lesa með öfugum formerkjum
Að margefnu tilefni bið ég menn að halda sig við efni viðkomandi pistils þegar sendar eru inn aths.
Það að sömu einstaklingar séu ítrekað að senda inn einhverja útúrsnúninga á efni 2ja mán. pistils og vísa í efni hans samanborið við eitthvað sem þeir telja hafi gerst í þessari viku sjá allir að er tilgagnslaus endaleysa.
Auk þess að að skreyta mál sitt með einhverju órökstuddu skítkasti, alhæfðingum og dylgjum um verkalýðstuforystuna er eitthvað svo þreytt og svo óendanlega lítið svaravert.
Allir vita að verkalýðshreyfingin hefur aldrei verið jafn sterk og hún er nú og aldrei hefur hafa félagsmenn leitað jafnmikið til hennar.
Reyndar hafa aldrei leitað jafnmargir sem standa utan hreyfingarinnar inn í hana og reynt að misnota það styrkjakerfi sem hún hefur byggt upp.
Augljóslega fer það í taugarnar á sumum og þeir vilja fá að halda áfram við að ausa sínum óröksuttdu dylgjum yfir saklaust starfsfólk stéttarfélaganna. Það verður ekki birt hér.
Svo það sé á hreynu þá stend ég vitanlega við það sem ég skrifaði um miðjan október um skattabreytingar og þá útreikninga sem ég gerði ásamt hagfræðingum í samanburði á þáverandi frammiliggjandi skattatillögum.
Ég vill svo biðja menn að vera ekki með útúrsnúninga og gera mér upp skoðanir, ég á nefnilega ákaflega auðvelt að mynda mér skoðanir sjálfur og setja það fram m.a. í rituðu máli.
Að lokim vill ég þakka þeim þúsundum einstaklinga sem lesa þessa síðu reglulega.
Verulega áhugaverður pistill og mættu Íslendngar koða þróun sína í hans ljósi.
Verkalýðshreifingin missti mikið þegar markaðinum tókst að gera stóran hluta launþega að sjálfstæðum atvinnurekendum. eithvað sem ég hef ekki skilið hvernig getur gengið gagnvart lögum en veit heldur ekki til að hafi verið skoðað.
Þannig getur kjötiðnaðarmaður stofnað iðnfyrirtæki en unnið sem smiður og enginn segir neitt né veit hvað gera skal því hann fer jú að lögum í nánast öllu nema því að starfa við aðra iðn en hann lærði.
Iðnlöggjöfin er einn af mörgum liðum sem þarf endurskoðunar. Verkalýðshreifingin og þróun hennar er sennilega síst mikilvægari nú en oft áður og framtíð heilbrigðrar heimsþróunar veltur sjálfsagt meira en margur grunar á henni.
Sæll Guðmundur
Hann er einkennilegur málflutningur þessara einstaklinga. T.d. eins og Baldur hér fyrir ofan og svo Ragnar í síðasta pistli, svo ekki sé meira sagt.
Baldur legst svo lágt að halda því fram að þíg langi að vera í þotuliðinu, það er á svo lágu plani að það er ekki svaravert.
Þú hefur bent þá staðreynd lengst allra, löngu áður en Hrunið varð eins og kemur í pistlum þínum 2007, að framkoma þotuliðsins væri óvirðing við launamenn landinu.
Þeir væru að hrifsa til sín hluta af fjármunum sem í raun er í eigu almennings. Þeir fjámunir sem fóru í bónus að ofurlaun kæmu ekki af himni ofan eins og þeir gáfu í skyn ásamt frjálshyggjumönnum, þeir voru teknir frá arði af þeim fjármunum sem íslenskur almenningur átti.
Úlfur
Flottur pistil, greinargóð samantekt
Sverrir
Góður pistill, um ömurlegt vandamál.
íll framkoma við verkafólk er líka að verða vandamál hérna á fróni. þetta tekur á sig margar og ömurlegar myndir eins og síðast í Braselíu þar sem er verið að byggja múr utan um fátækrarhverfin.
Skrifa ummæli