Hvað vakir fyrir Ólafi Ragnari?

Ég er einn af þeim fjölmörgu, sem er nokkuð viss um að stór hluti þeirra, sem eru í sjötíu prósentunum sem sögðust í skoðanakönnun vera á móti Icesave skuldunum, stóðu í þeirri trú að það væri valkostur að segja sig frá skuldunum.

Ég er einnig sannfærður að auk þess séu margir af þeim sem svöruðu neikvætt, hefðu svarað já, ef spurt hefði verið áfram um hvort Ísland verði þrátt fyrir það að standa við skuldbindingar sínar. Ég er einnig sannfærður að svipað sé ástatt um þann hóp sem skrifaði sig á InDefence. Þannig að þar er ekki í raun ekki svona stórir hópar sem eru andstæðir því að klára málið á sömu nótum og þingið afgreiddi milli jóla og nýárs.

Ég þar til viðbótar sannfærður um að forsetanum er fullkunnugt um þessa stöðu. Þannig að það er ekki annað en hægt að velta því fyrir sér hvað það sé sem vaki í raun og veru fyrir Ólafi. Hann hlýtur að hafa gert sér grein fyrir hvað myndi fylgja í kjölfar ákvörðunar hans.

Það er ljóst á svörum formanna Sjálfstæðis- og Framsóknarmanna að þeir gerðu sér grein fyrir þessu, en reiknuðu ekki með að Ólafur myndi leika þessum leik. Það var aumkvunarvert að hlusta á þessa menn sverja allt af sér í gær. Enn aumari var forsvarsmaður InDefence. Þetta væri allt saman ríkisstjórninni að kenna, vælandi um að þeir einir hafi verið ábyrgir og nú eigi allir að verða vinir og semja um málið. Það sé auðvelt!!??

"Ofboðslega eru þetta litlir kallar," sagði konan mín í gærkvöldi þegar við hlustuðum á Kastljósið. "Litlir kallar geta aldrei orðið annað en minni kallar."

Hverjum í veröldinni, utan íslenskra fordekrarða stjórnmálamanna, dettur það í hug að ríkistjórn geti ákvarðað hvað erlend stórblöð setji á forsíður sínar. Þar rifjast upp sú útreið sem Geir fékk í enskum fjölmiðli í fyrra þar sem hann var afhjúpaður og rasskelltur í beinni. Pínlegt að það er eins og sumir fjölmiðlamenn trúi þessu líka. Þeir eru vanir að geta stjórnað þessu hér heima.

Mér finnst Politiken ná prýðilegri yfirsýn yfir íslenska veruleikasýn og reyndar ekki í fyrsta skipti sem ég er sammála norrænum alvörublöðum. Danirnir segja þegar þeir fjalla um athafnir forsetans og stjórnarandstöðunnar; Ef íslendingar telji að ekki sé hægt að nota ímyndunaraflið til þess að breyta veruleikanum, þá sé hægt að reyna að velja sér veruleika með því að kjósa já eða nei um þá þætti sem maður vill hafa og þá sem maður vill hafna.

Danirnir halda áfram á svipuðum nótum og aðrir erlendir fjölmiðlar; Vandamál hinna reiðu víkinga á Íslandi er að skuldir sem sköpuðust með fjármagnsflutningum frá Hollandi og Bretlandi til Íslands hverfa ekki í þjóðaratkvæðagreiðslu. Eitt nei í atkvæðagreiðslu yljar kannski augnablik, en það mun valda hratt vaxandi vöxtum á þeim gríðarlegu skuldum sem íslendingar hafa steypt sér í og trúverðugleiki þeirra hverfur endanlega.

Íslendingar hafi sem sjálfstæð þjóð í áraraðir nýtt sér þá stöðu að standa fyrir utan ESB og velja sér bestu bitana, til að skapa velferðarástand sem ekki var í raun innistæða fyrir. Kostnaðinn af því geta íslendingar ekki kosið í burtu. Það er ástæða til þess að hjálpa Íslandi til þess að koma fótunum undir sig aftur. En þjóðaratkvæðagreiðslan mun einungis fresta gjalddeginum. Ísland muni verða einangraður ísklumpur í norðurhöfum og litið á það sem bananalýðveldi.

Að öllu þessu framansögðu velti ég því fyrir mér; Var Ólafur Ragnar vísvitandi að stilla upp Sjálfstæðis- og Framsóknarmönnum og þeim sem hafa hvað harðast barist gegn því að horfast í augu við þennan ískalda veruleika. Hann sé að þvinga það fólk til þess að horfast í augu við afleiðingar eigin gjörða og hátternis. Ákvörðun hans gengur eiginlega ekki upp öðruvísi.