Kanadamenn vilja skipta um nafn á krónunni

Það er svo einkennilegt hvernig sumir stilla upp málum og halda því fram að það sé ekkert mál að bjarga gjaldeyrismálum, bara með því að gera allt annað en að taka upp Evru. Meir að segja fólk sem er menntað sem hagfræðingar segja að þetta sé ekkert mál bara skipta um nafn á krónunni.

Þá spyr maður; Veit viðkomandi ekki hvers vegna örgjaldmiðill sveiflast og hvers vegna t.d. vogunarsjóðir og hrægammasjóðir, hvað þessir stóru sjóðir heita nú, leita miskunnarlaust að leiðum til þess að græða, sama hvaða afleiðingar þær hafa fyrir launamenn. Þetta fjárhættuspil var ein af stóru ástæðunum fyrir því að krónan sveiflaðist og margir græddu drjúgar fúlgur á því, meðan blæddi um það bil 25 þús. íslenskum heimilum út.

Vita þessir hagfræðingar að kostnaður af krónunni, eða sama hvað örgjaldmiðillinn heitir, byggist að miklu leiti á því að það þarf að halda úti öflugum gjaldeyrissjóði til þess verja gjaldmiðilinn? Það kostar umtalsverðar upphæðir, sem lenda á heimilum og fyrirtækjum í formi aukavaxtakostnaðar sem nemur 1,5 – 2% og íslendingar eru að greiða um 3,5 - 4% hærri vexti vegna þess að þeir eru með þennan gjaldmiðil.

Auk þessa eru önnur smáræði eins og reglubundin eignaupptaka og stökkbreytingar skulda heimilanna.

Þeir sem dásama krónuna sleppa vitanlega öllum þessum tittlingaskít og miða allt við hvað gerðist eftir Hrun og gæta þess að taka ekki með í sínu dírrendí það sem gerðist fyrir Hrun og gerist á um það bil 10 ára fresti hér á Íslandi.

Helsta ástæða þess að menn velta fyrir sér Evru umfram aðrar leiðir eru tvær.
A) Um 60% viðskipta íslendinga fara fram í Evrum og ef við erum tengd þeim gjaldmiðli þá koma gjaldmiðilsveiflur í þessum viðskiptagjaldmiðli ekki fram við og dagvöruverð sveiflast einfaldlega jafnmikið. Auk þess mun kostnaður við að skipta um gjaldmiðil bæði á inn og útleið við okkar stærsta viðskiptasvæði hverfa.

B) Og svo er það hitt að Seðlabanki ESB er og mun verða bakhjarl þessa gjaldmiðils og Ísland losnar undan hinum gríðarlega kostnaði við að verja örgjaldmiðil sinn.

C) Ísland á allt undir að það takist að koma í veg fyrir að evrusamstarfið leysist ekki upp. Þeir hagsmunir eru til staðar alveg óháð því hvort við göngum inn í ESB eða ekki. Á þessu ári hafa liðlega 80% af öllum útflutningi Íslendinga farið á ESB svæðið og stór hluti innflutnings kemur þaðan. Þorri erlendra eigna lífeyrissjóða okkar er í evrum.

Eins og fram hefur komið í pistlum hér á þessari síðu undanfarna daga, er það sem sett er fram svo geggjað að maður veit eiginlega ekki hvort verið sé að tala í alvöru, þar má benda á "hagfræðinga?" sem stíga fram og stinga upp á því að taka t.d. upp Kanadískan dollar og Kanadamenn vilji það endilega og sumir virðast taka þetta alvarlega. Stundum hafa aðrar myntir verið nefndar. augljóslega er þetta í raun allt sama tóbak og skipta um nafn á krónunni, við þyrftum eftir sem áður að standa straum af rekstrarkostnaði þess gjaldmiðils.

Eru Kanadamenn virkilega tilbúnir í að spandera á okkur þeim fjármunum sem sem hlýst af því að verja okkar hagkerfi? Eða hitti sá hagfræðingur sem setur þetta fram, einhverja Kanadamenn á bar, datt í það með þeim og þeir urðu voru bestu vinir Íslands. Hér er ég augljóslega að vitna til umtalaðs ferðalags formanns Framsóknar til Noregs á bar í Osló til þess að tala við "norskan spesíalista" í beinni útsendingu RÚV. Mesta drykkjuflopp ever eins og krakkarnir mínir segja gjarnan.

Eru Kanadamenn virkilega til í að kaupa allar krónur sem eru í umferð, allt lausafé og skuldabréf, og greiða það upp í topp með kanadískum dollurum. Og henda svo öllu sem fylgdi krónunni í ruslið. Fyrirfinnst enn í heiminum slík gjafmildi og hjartahlýja, eða er þetta bara menn sem smella á sig nokkrum tvöföldum og faðmast á eftir?

Hvers vegna berjast menn svona mikið gegn því að tala um málin eins og þau eru, samfara því að gera allt til þess að drepa málum á dreif og koma með því vísvitandi í veg fyrir að við þurfum ekki að upplifa reglulega þessar svívirðilegu eignaupptökur, sem tilteknir aðilar ástunda á íslenskum almenning með því að viðhalda núverandi kerfi.

Allir vita að um 30% af vinnutíma íslenskra launamana fer í að standa undir rekstri örgjaldmiðilsins og þeir fjármunir renna þráðbeint í vasa fárra. Það eru þeir og þeirra málpípur sem gera allt til þess að koma í veg fyrir að þeim missi þetta kverkatak á íslenskum launamönnum og heimilum þeirra.

20% rafiðnaðarmanna hafa nú þegar flúið hið dásamlega dýrðarríki krónunnar og þeim fer fjölgandi.

Skráð atvinnuleysi rafiðnaðarmanna er hins vegar um 3,5%, aðdáendur krónunnar nota einungis skráð atvinnuleysi til þess að styðja sitt mál.

Um 300 rafiðnaðarmenn fóru eftir Hrun af vinnumarkaði inn í skóla, 20% hafa flúið land þetta gerir að raunverulegt atvinnuleysi rafiðnaðarmanna á Krónulandi er þegar allt er talið nálægt 25% og það er töluvert hærra í öðrum iðngreinum í því landi.

Svo eru menn að berjast fyrir því að viðhalda þessum ástandi með útúrsnúningum og víðáttuvitlausum tillögum.

Brilljant tillaga og allir happý.
Reyndar heyrði ég tillögu í gær sem kom, að mér skilst að einhverju leiti, frá hæstvirtum utanríkisráðherra. Seðlabanki ESB taki upp krónu því hún henti svo vel til þess að viðhalda spilltum hagkerfum eins og í Grikklandi og á Ítalíu.

Þá geta Íslendingar skipt um nafn á krónunni kallað hana Evru og síðan haldið áfram með sitt hagkerfi í óbreyttri mynd með áframhaldandi eignaupptöku hjá launamönnum.

Og þeir fjármálamenn sem græða á því að viðhalda óbreyttri stöðu bæði hér og í Evrópu, geti lifað hamingjusamir ever after við sístækkandi bankabækur í skattaparadísum og spilað golf fyrri part ársins á Flórida og seinni partinn á Spáni.

Þetta er draumalausnin sem Nei menn berjast fyrir. Feita söngkonan búinn að syngja og íslenskir launamenn eiga engan sjéns á því að komast í partýið og verða borða Ora fiskibollur og drekka vatn með.