Fækkum þingmönnum - fjölgun aðstoðarmönnum

Við erum með flesta þingmenn í heimi, sé miðað við höfðatölu. Umboðsmaður Alþingis hefur ásamt fleirum bent á að þessir menn skili ekki vandaðri vinnu, því fer fjarri. Ástæða þess er hversu fáir eru á þingi sem koma úr atvinnulífinu. Það er nú svo að það er atvinnulífið sem stendur straum af rekstrarkostnaði þjóðfélagsins.

Nýliðun á Alþingi fer fram með þeim hætti að í gegnum prófkjör, sem stjórnað er af klíkum sem hafa aðgang umfram aðra að flokksskrifstofum, koma ungir háskólamenntaðir menn sem hafa aldrei stigið fæti út í atvinnulífið. Á meðan háskólanáminu stóð tóku viðkomandi þátt í Morfískeppnum og voru svo að því loknu settir í þjálfun í skjóli stjórnmálaflokkana oftast inn í ráðuneytum. Umræða stjórnmálamanna einkennist umfram annað af útúrsnúningakeppni „Morfísstæl“.

Störf alþingismanna umfram annað snýst um að setja lög og reglur um atvinnulífið, og æði oft er það svo að það er gert í andstöðu við atvinnulífið. Má þar benda nokkur nýleg dæmi eins og t.d. eftirlaunafrumvarpið sem setti allt almenna lífeyrsjóðakerfið í uppnám, bráðabirgðalög þar sem öllum reglugerðum um rafmagnsöryggi er kippt úr sambandi á tilteknu svæði til þess að þjóna hagsmunum að því virðist fámenns hóps og svo umræða um jöfnun launa undanfarna daga.

Það sem við þurfum að fá eru færri alþingismenn, en menn sem koma með reynslu úr atvinnulífinu og hafa sýnt af sér getu til stjórnunar. Þessum mönnum þarf vitanlega að búa gott umhverfi m.a. með góðu aðstoðarfólki. Þetta þarf ekki að þýða fjölgun um 35 manns í hópnum eins og nú er verið að leggja til. Það ætti frekar að fækka alþingismönnum í 30 og gefa þeim hverjum og einum kost á að ráða sér aðstoðarmann. Ráðherrar ættu ekki að teljast með þingmannaliði.

Annað, við höfum oft orðið vitni af því þegar alþingismenn eru að renna í gegnum þingið lögum sem snerta þá sjálfa, þá miða þeir við kostnað sem er hreint út sagt bjánalegur og endurspeglar í raun tengslaleysi þeirra við atvinnulífið og vanþekkingu á praktískum atriðum. Hér má t.d. minna á kostnað sem þeir héldu að okkur þegar Eftirlaunafrumvarpinu var rennt í gegn. Það átti að þeirra sögn að kosta 6 millj. kr. Hagfræðingar í atvinnulífinu bentu á að það myndi aldrei kosta minna en 500 millj. kr. Það kom síðar í ljós, eins og reyndar alltaf, að atvinnulífið hafði rétt fyrir sér.

Það vita það allir sem hafa verið um nokkurn tíma í atvinnulífinu að rekstrar kostnaður 35 sérfræðinga sem væru aðstoðarmenn alþingismanna kosta ekki 90 millj. kr. Við mat á kostnaði verðum við vitanlega að telja allt með, lífeyrisréttindi líka og svo skrifstofur, tölvur, sími, ferðir og fleira. 10 millj. kr. á aðstoðarmann er algjört lágmark þegar heildarkostnaður er metinn. 35 aðstoðarmenn alþingismanna kosta amk 350 - 400 millj. kr. á ári. Ég er tilbúinn að leggja kassa af góðu rauðvíni að veði um það, Össur og fleiri ráðherrar.