Litli sæti Bjössi er svangur núna
Það er auðvelt að gefa út yfirlýsingar um að villt dýr eigi að lifa, það er að segja ef þau eru bara einhversstaðar annarsstaðar, t.d. norður í landi fjarri kaffihúsunum hér á höfuborgarsvæðinu. Svona dýr eiga að halda sig þar sem eru fáir bóndabæir eða eitthvað svoleiðis. Ef bændur sem þar búi vilji ekki hafa bjarndýr í túninu sem éti upp framfærslu þeirra og valdi því að fólk sé í stofufangelsi á heimili þeirra, eru þeir villimenn sem eru á móti náttúruvernd.
Fólk krefst þess að atvinnuástand sé gott og kaupmáttur vaxi. Verðbólga og vextir séu á svipuðu róli og í nágrannalöndum, en það má ekki endurskoða efnahagsstefnuna. Sumir ráðherrar fara suður á Reykjanes og taka þar skóflustungu fyrir álveri, en aka svo að því loknu austur að Þjórsá og mótmæla að þar verði virkjað. En fyrir liggur að þær virkjanir þar eru forsenda álversins.
Forsvarsmenn bankanna vilja virkja og flytja orkuna út. Til þess að það borgi sig að flytja út orku þá þarf að virkja mikið, mjög mikið. Þar hefur verið nefnd virkjun af svipaðri stærð og Kárahnjúkavirkjun. Í þeirri áætlun er gert ráð fyrir að flytja Jökulsá á Fjöllum í Arnardal og veita henni þaðan austur á Hérað til virkjunar. Sem m.a. myndi þýða að Dettifoss yrði túristaspræna. Þegar búið er að reisa eina virkjun skapar hún ein útaf fyrir sig örfá störf en störfin verða til þar sem orkan er nýtt.
Ríkisstjórnir undanfarinna ára hafa í engu sinnt að stuðla að byggja upp úrvinnsluiðnað og skapa hér aðstöðu fyrir sprotafyrirtæki samhliða uppbyggingu þeirra álvera. Tvískinnungurinn er hér alsráðandi eins og í svo mörgu öðru, fluttar eru ræður um þessa uppbyggingu en í raun ekkert gert. Ríkisstjórnir undanfarinna ára hafa einvörðungu hugsað um að viðhalda völdum þeirra sem að henni standa.
Ef rétt umhverfi er skapað dafna sprotafyrirtækin. Þetta sjáum við svo vel hjá Dönum, Finnum og Írum eftir að þeir gengu í ESB. Ef þessu hefði verið sinnt hér þá hefði ekki verið svona mikil þörf á að halda áfram á stóriðjubrautinni. Ráðherrar okkar hafa hliðrað sér við að skapa þetta umhverfi. Á þetta hafa forsvarsmenn hátæknifyrirtækja Össurs, Flögu, Marel, Hampiðjunnar og fleiri ítrekað bent á. Þessi fyrirtæki geti ekki lifað af það efnahagsástand sem ríkisstjórnir undanfarinna ára viðhaldi. Þau hafa nú þegar flutt hluta af sinni starfsemi erlendis og sjá sína framtíð þar og eru komnir með Evru.
Með núverandi efnahagsstefna verðum við aldrei neitt annað er stóriðjuland. Einu fjárfestarnir sem koma hingað eru þeir sem vilja fjárfesta í álverum. Og bankarnir nýta sér einnig þetta ástand til þess að spila á krónuna.
Fara nú ekki að koma þeir tímar að við fáum alvöru stjórnmálamenn? Ráðaleysi og tvískinnungur þeirra sem við höfum nú er niðurlægjandi.
Fólk krefst þess að atvinnuástand sé gott og kaupmáttur vaxi. Verðbólga og vextir séu á svipuðu róli og í nágrannalöndum, en það má ekki endurskoða efnahagsstefnuna. Sumir ráðherrar fara suður á Reykjanes og taka þar skóflustungu fyrir álveri, en aka svo að því loknu austur að Þjórsá og mótmæla að þar verði virkjað. En fyrir liggur að þær virkjanir þar eru forsenda álversins.
Forsvarsmenn bankanna vilja virkja og flytja orkuna út. Til þess að það borgi sig að flytja út orku þá þarf að virkja mikið, mjög mikið. Þar hefur verið nefnd virkjun af svipaðri stærð og Kárahnjúkavirkjun. Í þeirri áætlun er gert ráð fyrir að flytja Jökulsá á Fjöllum í Arnardal og veita henni þaðan austur á Hérað til virkjunar. Sem m.a. myndi þýða að Dettifoss yrði túristaspræna. Þegar búið er að reisa eina virkjun skapar hún ein útaf fyrir sig örfá störf en störfin verða til þar sem orkan er nýtt.
Ríkisstjórnir undanfarinna ára hafa í engu sinnt að stuðla að byggja upp úrvinnsluiðnað og skapa hér aðstöðu fyrir sprotafyrirtæki samhliða uppbyggingu þeirra álvera. Tvískinnungurinn er hér alsráðandi eins og í svo mörgu öðru, fluttar eru ræður um þessa uppbyggingu en í raun ekkert gert. Ríkisstjórnir undanfarinna ára hafa einvörðungu hugsað um að viðhalda völdum þeirra sem að henni standa.
Ef rétt umhverfi er skapað dafna sprotafyrirtækin. Þetta sjáum við svo vel hjá Dönum, Finnum og Írum eftir að þeir gengu í ESB. Ef þessu hefði verið sinnt hér þá hefði ekki verið svona mikil þörf á að halda áfram á stóriðjubrautinni. Ráðherrar okkar hafa hliðrað sér við að skapa þetta umhverfi. Á þetta hafa forsvarsmenn hátæknifyrirtækja Össurs, Flögu, Marel, Hampiðjunnar og fleiri ítrekað bent á. Þessi fyrirtæki geti ekki lifað af það efnahagsástand sem ríkisstjórnir undanfarinna ára viðhaldi. Þau hafa nú þegar flutt hluta af sinni starfsemi erlendis og sjá sína framtíð þar og eru komnir með Evru.
Með núverandi efnahagsstefna verðum við aldrei neitt annað er stóriðjuland. Einu fjárfestarnir sem koma hingað eru þeir sem vilja fjárfesta í álverum. Og bankarnir nýta sér einnig þetta ástand til þess að spila á krónuna.
Fara nú ekki að koma þeir tímar að við fáum alvöru stjórnmálamenn? Ráðaleysi og tvískinnungur þeirra sem við höfum nú er niðurlægjandi.
2 ummæli:
er það ekki drifkrafturinn að baki evrópuumræðunni, guðmundur, þörfin fyrir alvöru stjórnmálamenn? þannig lít ég á það amk...
VG hefur sagt það sama og þú í 5 ár, en enginn hlustað. Eru þau ekki nógu smart? Er ekki sama hver segir hlutina?
Þórður
Skrifa ummæli