Af hverju?

Það sést vel í dag hver munurinn er á Fréttablaðinu og Morgunblaðinu. Í Fréttablaðinu er fagleg umfjöllun um stöðu mála og hvað aðilar eru að fjalla um og hvers vegna. Á meðan Morgunblaðið stillir málinu upp á sinn venjubundna hátt í flokkspólískt hanaat og berar sig á forsíðu enn einu sinni sem ómerkilegt málgagn tiltekinna sjónarmiða innan úr Sjálfstæðisflokknum. Það er langt síðan ég hef séð jafnómerkilega uppstillingu og það á svona tímum.

Erlend fjárfesting lífeyrissjóðanna er hugsuð sem áhættudreifing, einmitt ef allt fer í kalda kol hér á Íslandi. Þá hafi launamenn ákveðinn varasjóð á öðrum efnahagssvæðum. Það er ekki áhættulaust að koma með þessa fjármuni heim, þó svo að ríkistrygging sé sett á móti. Á þessum forsendum var ríkisstjórninni gerð strax grein fyrir því að það væri ekki svo einfalt að fara bara fram á heimflutning erlendra eigna lífeyrissjóðanna eins og hún gerði í upphafi. Það þyrfti að koma fleira til. T.d. að aðrir leggðu líka eitthvað til.

Gerð er krafa um að þessir fjármunir fari ekki þráðbeint í hítina sem Seðlabankinn setti okkur í með því að kvitta upp á að íslendingar gengu í ábyrgð fyrir öllum skuldum Glitnis. Við það féll vitanlega tryggingarálag okkar í 5000 punkta!! Um er að ræða sparnað launþega og stjórnvöld geta ekki spilað með hann eins einhverja skiptimynt og einhverjum skyndilausnum líðandi stundar.

Af hverju gerði ríkisstjórnin ekki líka kröfu um að þeir sem hafa fengið gjaldeyririnn okkar að láni komi með þá til baka og endurgreiði erlendu lánin, og séu neyddir til að taka íslenskt lán eins og eigendur lífeyrissjóðanna? Hefur Seðlabankinn kannað hvar arðurinn er niðurkominn, sem eigendur stórra fyrirtækja hafa sér greitt út? Er búið að koma honum fyrir í áhættulausri höfn erlendis? Af hverju eru stærstu eigendur bankanna ekki látnir koma heim með komi inn með peninga, sem þeir eru búnir að færa frá landinu í formi framvirkra samninga á móti krónunni. Þ.e. veðjað á að hún myndi veikjast? Af hverju hefur Seðlabankinn ekki kannað hvort eitthvað sé hæft í því að það séu sjóðir íslendinga sem eru nýttir til þess að taka stöðu gegn krónunni?

Af hverju er það svo óeðlilegt að forsvarsmenn ASÍ vilji stilla málinu upp þannig að nú verði ekki gengið lengur eftir þeirri efnahagsbraut sem Seðlabankinn og ríkisstjórnin hefur sett upp? Af hverju er það eitthvað óhreint að krefjast þess að þessi stefna verði endurskoðuð og ef það þýði að skipta þurfi um gjaldmiðil þá verði það gert? Það myndi auka trúverðugleika íslendinga út á við. Það gerðist alla vega þegar Svíar og Finnar tóku þessa ákvörðun og voru þá í svipaðri stöðu og við.

Ríkisstjórnin umgengst valkostina eins og konfektkassa og velja einungis bestu bitana. Forsætisráðherra hefur marghrósað sjálfum af því hvernig hann hafi aukið gjaldeyrisforðann, t.d. með samning við norrænu seðlabanka. Hann var spurður strax af hverju hann tæki ekki upp símann og hringdi til kollega sinna?